3 Haziran 2013 Pazartesi

Kirazdan Küpeler

Ada, orada mutlu olunca biz de burada çok rahatız. 


Durmasaydı getireceklerdi. Biz de Ünye'den babaannesini çağıracaktık. Ben Mart'ta okula başlayınca iki ay babaannesi baktı. Sonra bir ay anneannesi baktı. Şimdi de Balıkesir'de yavrucak. Mutlu olduğunu bilmek çok güzel. Yoksa biz de dayanamazdık. 
Skype'tan konuştuğumuz ilk gün Ada bizi görünce ağlamaklı oldu. Lafı çok uzatmadan bitirdik görüşmeyi. Ben de iki gün kendime gelemedim. Sonra sonra alıştık oradan görüşmeye de. Yalnız yine beni duygulandırıyor arada. Yavrum benim, en son görüşmemizde "Anne sütümü yapar mısın?" dedi. Hepimiz duygulandık. Ben bilgisayarın bir ucundayım o  öbür ucunda ama yine de benden süt istedi. Allah kimseyi annesiz bırakmasın.  

2 yorum:

  1. Oyyy amanın yesin bunu cici annesi:)))

    Kıyamam size... Ama hem sizin için hem de Ada için ne güzel bir değişiklik, bir hava alma, bir gevşeme:))

    YanıtlaSil
  2. Evet Ayda Ablacım, aynen öyle oldu. Benim de, Asım'la ikimizin de buna ihtiyacı varmış :)

    YanıtlaSil